در یکی دو روز گذشته بدنبال فجایع نظام آباد قزوین و روستای بجنورد اصفهان که قبلا گزارش های آن داده شد، باز هم اخبار جدیدی از سرکوب و اذیت و آزار کارگران و خانواده های شریف افغان بدست من رسیده که لازم است همه کارگران و مردم شریف و آزادیخواه و بخصوص نیروهای کمونیست را که مدافعین واقعی برابری انترناسیونالیستی و طبقه کارگر جهانی هستند، را در جریان این جنایات قرار دهم.
در هشتم ماه می از روستای گیرش فارس گزارش شده که ده روز است مامورین جمهوری اسلامی در خیابانها کارگران افغان را دستگیر می کنند. مامورین انتظامی و لباس شخصی ها بدون اجازه به خانه های آنها داخل شده و با ضرب و شتم به آنان دستبند زده و همچنین آنها را از پشت بامها به پائین پرتاب می کنند. در ضمن تمام کودکان افغان از مدارس این روستا اخراج شده اند.
همینطور در روز چهارشنبه هفتم می در روستای دیگری بنام خوشنام در کرج ۶۰ الی ۷۰ خانوار افغانی ساکن این روستا را بی آنکه فرصت جمع آوری اموالشان را به آنها بدهند، از ده بیرون ریخته اند.
در باغ دشت شهر ری نیز چند روز گذشته مامورین به کارگری بنام احمد در خیابان فرمان ایست می دهند. کارگر مزبور از ترس فرار کرده، به محل کار پسرش در یک مکانیکی پناه برده و در را بروی خود می بندد. مامورین پس از شکستن قفل وارد مکانیکی شده، بدون هیچ دلیلی او را گلوله باران و به قتل میرسانند. مقتول ۳۲ ساله و دارای زن و دو فرزند بوده است.
در شمال نیز از شهرستان نور گزارش رسیده که در این شهرستان کارگران افغان شبها را از دست مامورین در جنگلها سر می کنند. هر شب ساعت ۱۲ تا ۱ صبح مامورین به در خانه کارگران افغان آمده، مردها را دستگیر و برای کار رایگان با خود می برند.
اینها تنها مشتی از خروار و نشاندهنده سرکوب بیرحمانه ایست که دولت سرمایه دار اسلامی بر علیه بخش افغانی طبقه کارگر ایران بکار می برد. جمهوری اسلامی تنها در سایه سرکوب و خفقان گسترده در محیط ایران و بی تفاوتی ناسیونالیستی ایرانیان است که می تواند این درجه از سرکوب را بر کارگران زحمتکش افغان اعمال کند. با نشر وسیع این اخبار این سکوت جهنمی را در هم بشکنید.
سیامک ستوده ۱۱ می ۲۰۱۴
