یاران!
حدود ۲۰ ماه است که در خیابانهای کشورها به دور خود می چرخیم، شعار می دهیم، خشم و قهر خود را در فضا یله می کنیم، خواستار تعطیل نسل کشی، درندگی، کودک کشی دولت اسرائیل، دولت های امریکا، اروپا، اردوگاه دموکراسی در غزه می شویم. ما در عرصه اعتراض خیابانی، فریاد کشیدن، سینه چاک دادن کم نگذاشته ایم، هر چه در توان داشته ایم انجام داده ایم، اما قبول کنیم یا نکنیم، هیچ نتیجه ای نگرفته ایم. فقط در حمله دو شنبه شب ارتش نسل کش اسرائیل به غزه ۱۳۰ کودک خردسال، در مجموع بالغ بر ۴۵۰ انسان کشته شدند. وحوش حاکم اسرائیل سرفراز و قاهر اعلام داشتند که جنگ را تا تحقق کامل خواستهای خود که نابودی میلیونها فلسطینی است ادامه خواهند داد. دموکراسی گند و خون و جنگ و کودتا و قهر ضد انسانی ایالات متحده هم عربده کشان تصریح کرد که با تمامی قوا، امکانات مالی، ساز و برگهای نظامی، زرادخانه های اطلاعاتی پشت سر اسرائیل خواهد ایستاد. همه دولت های اروپائی نیز تاریخا چنین نموده و همین الان بدون نیاز به صدور اعلامیه در حال اعمال حمایت از نسل کشان اسرائیلی هستند. روسیه، چین، ژاپن، دولتهای عربی با سکوت نقش مکمل این سناریوی ضد بشری را بازی نموده و می کنند. دولتهای اختاپوسی نوع جمهوری اسلامی، ترکیه با کثیف ترین معامله گریهای سودجویانه گرازوار در حال شیار زدن دلمه های خون قربانیان فلسطینی هستند. فاجعه سهمگین تر آن که وضع در حد کنونی نیز محدود نمی ماند. شواهد حاکی است که سیل کشتار ارتش اسرائیل در دوشنبه ۱۷ مارس آغازی برای اجرای طرح وحشت و دهشت ترامپ دائر بر خارج ساختن دو میلیون فلسطینی از غزه است. نفیر نفرت انگیزی که شیرازه هستی هر انسانی را دچار زلزله می سازد.
یاران!
۲۰ ماه راه پیمائی، شعارپراکنی، خیابان چرخی، بست نشینی ما تأثیری بر هیچ کجای معادلات زمینی کشتارها، طوفان خون، مرگ هزار، هزار کودک نوزاد و خردسال نگذاشته است شاهد تشدید و کوبنده تر شدن قتل عام ها، ویرانگریها، نسل کشی ها هستیم. چرا نتیجه ای نگرفته ایم؟ پاسخ روشن است. پاسخی که ما در نخستین روزهای شروع اعتراضات، حضوری، رسانه ای، زبانی، قلمی، قدمی با همه معترضان در میان نهادیم، امروز هم تکرار می کنیم. دولت اسرائیل، امریکا، کل دولتهای دست اندر کار نسل کشی در فلسطین نهادهای اختاپوسی قهر، قدرت، بشرکشی سرمایه اند. قدرت آنها قدرت سرمایه است. این قدرت بشریت کش، ویرانگر را، تنها با ضد قدرت رهائی آفرین توده های کارگر جهان می توان در هم شکست و از بشریت سوزی باز داشت. فقط ۸۰ درصد نفوس کارگر سکنه زمین، متشکل از کارگران صنعت، آموزش، معدن، درمان، حمل و نقل، کشاورزی، خدمات، راه و ساختمان، بندر …. هستند که توان مهار این هولوکاست را دارند. آنانند که می توانند چرخ کار، تولید، نظم سرمایه را از چرخش باز دارند. بدون آنها هیچ سبعیت و ویرانگری و نسل کشی سرمایه داری را نمی توان متوقف ساخت. اگر بناست ماشین جنگی نسل کش اسرائیل، امریکا، اردوگاه دموکراسی، نظام سرمایه داری را در غزه در هم کوبیم باید به جای چرخ خوردن، در خیابانهای سوئد، انگلیس، آلمان، فرانسه، امریکا، آسیا، دنیا به سوی کارگران رویم، ما معترضان خود جزء لایتجزای آنها، فرزندان، پدران، مادران، برادران، خواهران، آحادی از این طبقه هستیم، باید با توده های وسیع طبقه خود در مراکز کار، محل سکنی، مدرسه، دانشگاه، شبکه حمل و نقل، بندر، هر کجا هست وارد گفتگو شویم، آنچه در غزه جریان دارد، کشتارها، اجساد کودکان، سیلابهای خون، ویرانه ها، همه چیز را جزء زندگی، ذهن، احساس، شعور آنها کنیم، بر سرشان فریاد زنیم که دومیلیون انسان سلاخی شده و زیر بمباران غزه بخشی از شما هستند. مصرانه بخواهیم که در حمایت آنها و علیه قتل عام آنها چرخ کار و تولید را از چرخش باز دارند. قدرت دولتهای نسل کش سرمایه داری را با قدرت کارگری ضد سرمایه داری به چالش کشند و مجبور به عقب نشینی کنند. این تنها راه رهائی نفرین شدگان فلسطینی در غزه، در کرانه باختری و هر کجای دیگر است.
فعالان جنبش لغو کار مزدی