ماشین اعدام دولت درنده اسلامی سرمایه سرعت خود را افزایش داده است. امروز هم ۲ نفر بر شمار تیرباران شدگان تا کنونی افزوده شدند و ۹ نفر دیگر در آستانه تیرباران قرار گرفته اند. احکام اعدام یکی پس از دیگری صادر می شود و همه شواهد حاکی است که هر چه به سالروز بیست و دوم بهمن نزدیک تر می شویم انسان های معترض بیشتری تسلیم جوخه کشتار خواهند گردید. کشتارها پاسخ کاملاً مشترک، همگن و همسوئی است که هر دو بخش هار و سفاک دولت سرمایه داری، مافیای مسلط قدرت در یک سوی و دار و دسته کارگرکش اصلاحات از سوی دیگر، به جنبش رو به اوج روز می دهند. جنبشی که تا لحظه حاضر از زمین و آسمان اسیر توهم پراکنی ها، افق پردازی ها، انگاره بافی ها، هدف سازی ها، مطالبات و ترفندآفرینی های شوم بخش هائی از بورژوازی است، جنبشی که سیل خشم و قهر و عصیان خروشیده از فشار بی حقوقی ها، سیه روزی ها، گرسنگی ها، بیکاری ها، اجبار به تن فروشی ها، تحقیرها، ذلت ها و هراس از آینده است اما در بند بند خود تهاجم انداموار اندرونی بدخیم ترین غده های سرطانی راه حل نمائی و راه پردازی بورژوازی را درد می کشد. این جنبش تا همین جا و در طول همین ۷ ماه گام هائی هر چند کوچک به جلو برداشته است و تأثیراتی ولو بسیار اندک بر موقعیت صف بندی ها و تقابل میان نیروهای اجتماعی و طبقاتی درون جامعه بر جای نهاده است. گام هائی که هنوز هم مارپیچ تاریکی ها را می پیماید و تأثیراتی که هنوز هم فاقد هر نوع توان و بار لازم برای خروج از سیطره نسخه پردازی های سراسر مسموم و مرگبار بورژوازی است. سرنگونی جمهوری اسلامی در سطحی چشمگیر دستور کار روز جنبش شده است اما بر جبین این سرنگونی خواهی هنوز هم هیچ نور امیدی به هیچ بدیل واقعی رهائی و ضد سرمایه داری ساطع نیست. کوه رفیع توهم اصلاح طلبان به سواری محتوم بر موج قهر توده های ناراضی تا حدودی ریزش کرده است و سردمداران ارتجاع ضد کارگری اصلاحات، شتابان و هراسناک به آغوش مام قدرت سرمایه باز گشته اند، اما فضای اعتراضات همچنان از همه سو در مه آلودگی های متراکم توهم پردازی های بورژوازی تاریک است. جنبش روز تا این لحظه هیچ بارقه ای از رویکرد جنگ علیه بنیاد واقعی استثمار و دیکتاتوری و مظالم و سیه روزی های موجود را در هیچ کجا نتابیده است اما حتی در همین سطح فرتوت و فرسوده نیز کل بورژوازی قاهر و مقهور را هراسان کرده است و جدال و ستیز تا کنونی آن ها بر سر احراز نقش مسلط در ماشین دولتی سرمایه را با انس و الفت و آشتی و مهر جایگزین ساخته است. اعدام ها قرار است گوشت نذری مطلوب برای رنگین سازی هر چه بیشتر خوان ملون آشتی باندهای قدرت سرمایه و اقشار مختلف طبقه سرمایه دار باشد. برای مقابله با موج اعدام ها فقط یک راه وجود دارد. باید علیه سرمایه و علیه نظام سرمایه داری جنگید. دولت سرمایه اعدام می کند تا نظام بردگی مزدی را از خطر تعرض توده های عاصی کارگر و فرودست حفظ کند، اصلاح طلبان با رقبای حکومتی خویش در جدال شدند تا سرمایه داری را بسیار مطلوب تر و سودده تر و نیرومندتر برنامه ریزی کنند و اکنون به آغوش حریفان باز می گردند زیرا طلایگان سرکشی مبارزات کارگران علیه قدرت سیاسی سرمایه و کل سرمایه داری را می بینند، هر دو جناح حاکمیت سرمایه مشاجرات خود را به وحدت مبدل می سازند زیرا که کل بحث بر سر صیانت و بقای سرمایه داری است. هر دو با هم فتوای تیرباران می دهند زیرا که به اندازه هم از هر نوع خروش قدرت توده های عاصی علیه پایه های قدرت سرمایه حتی از ضعیف ترین و نازل ترین و سردرگم ترین سطح این خروش وحشت دارند. هر دو باند مافیا با هم حکم برپائی چوبه های دار برای «افراطیون» صادر می کنند زیرا که هر نگاه معترض خیره به کاخ قدرت سرمایه در دادگاه شرع هر دو دار و دسته مستوجب اعدام است. ده ها میلیون کارگر در کارخانه ها می جنگند، به این دلیل که زیر فشار شدت استثمار سرمایه از همه هست و نیست ساقط شده اند. میلیون ها زن سال ها است پیکار می کنند، زیرا که تازیانه های قهر سرمایه ابتدائی ترین حقوق انسانی را از آنان سلب کرده است، زیرا توسط حکام سرمایه سنگسار می شوند،. میلیون ها جوان خانواده های کارگری در طول و عرض خیابان ها، در درون دانشگاه ها، در کلاس های درس دبیرستان ها فریاد اعتراض سر می دهند زیرا که در تحمل بار استثمار و جنایت ها و بی حقوقی های ناشی از وجود سرمایه داری با پدران و مادران خویش سهیمند، زیرا به طور واقعی هیچ روزنه امیدی به زندگی آزاد انسانی در پیش روی خود نمی بینند. میلیون ها سکنه جهنم گند و خون و دهشت سرمایه کل جامعه را در خروش اعتراض و عصیان خود غرق ساخته اند زیرا که سرمایه امکان هر نفس کشیدن آزاد را از همه آنان سلب کرده است. هر چه استثمار، فقر، بیکاری، گرسنگی، جنایت، سبعیت، زن کشی، کودک کشی، کودک آزاری، کارتون خوابی، سلب آزادی، اعدام و هر جنایت دیگری در هر کجا موجود است از بطن وجود سرمایه نشأت می گیرد. برای مبارزه علیه هر کدام و علیه همه این ها باید علیه سرمایه و علیه کل نظام بردگی مزدی جنگید. هر میزان موفقیت در پیکار علیه هر کدام از این فجایع هستی سوز بشری در گرو بهتر جنگیدن، متحدتر جنگیدن، سازمان یافته تر و آگاه تر جنگیدن علیه سرمایه است. جنبش جاری باید راه صف ارائی شفاف بردگان مزدی در مقابل صف سرمایه داران و کل نظام سرمایه داری را پیش گیرد. مسیر مبارزه علیه هر نوع بی حقوقی و شدت استثمار و ستمکشی و حقارت و سیه روزی از جمله مبارزه علیه اعدام انسان ها از میدان جنگ واقعی آشتی ناپذیر میان این دو صف، این دو طبقه و این دو اردوگاه عبور می کند. هیچ راهی نیست سوای اینکه صف ها را مشخص و باز هم مشخص تر کنیم و صف ارائی ها را شفاف تر سازیم. بخش های مختلف جنبش طبقه ما در کارخانه ها، در مدارس، در دانشگاه ها، خیابان ها، محلات، در جاده ها و در همه مراکز کار و اعتراض باید حول محور جنگ علیه سرمایه، یکی شود، دست اصلاح طلبان و صدها فرقه و گروه و دار و دسته اصلاح طلب از دینی تا لائیک، از راست تا چپ و زیر هر نام و نشان را باید هر چه برنده تر و محکم تر از دامن مبارزات روز خویش کوتاه سازیم. جنبش توده های طبقه خود، طبقه بردگان مزدی را در همه عرصه ها، میدان ها و مراکز کار، درس و اعتراض حول منشور مطالبات پایه ای خویش سازمان دهیم. پرچم جمهوری شورائی کارگران را بر بام جنبش جاری و بر بام مطالبات پایه ای طبقه مان به اهتزاز در آوریم. رژیم ستیزی فراطبقاتی توخالی گمراه کننده و اصلاحات جویانه را با سرنگونی طلبی طبقاتی آگاه ضد سرمایه داری جایگزین کنیم. دولت سرمایه در هراس از خروش سیل آسای ما در روز ۲۲ بهمن دست به کار اعدام های بیشتر و بیشتر شده است. برای مبارزه علیه هر نوع سبعیت و جنایت سرمایه از جمله مبارزه علیه احکام اعدام، هر اعدام، اعدام هر انسان، باید استوارتر، با مطالبات اساسی تر ضد سرمایه داری و دورنمای شفاف تر محو کار مزدوری وارد میدان مصاف شویم. ۲۲ بهمن مدت ها پیش از تولدش توسط هارترین و درنده ترین بخش ارتجاع بورژوازی به سرقت رفت. این روز بیش از ۳۱ سال است است که در سرقت سرمایه است. ۲۲ بهمن امسال را روز جنبش ضد سرمایه داری در سراسر جامعه از کارخانه تا مدرسه و دانشگاه و خیابان و محلات و همه جاهای دیگر سازیم. برای همه این کارها دست به کار تشکیل شوراهای ضد سرمایه داری توده های طبقه خود شویم. این شوراها را در همه مراکز کار و تولید و اعتراض برپای داریم. اعدام ها را محکوم می کنیم و این محکومیت را در روند پیکار آگاه و بیدار و سازمان یافته ضد سرمایه داری طبقه خویش به نمایش بگذاریم.
فعالین جنبش لغو کار مزدی
۲۸ ژانویه ۲۰۱۰
