یکی از کارگران شهرداری بندر انزلی که در کارخانۀ کمبوست استثمار می گشت روز شانزدهم مهر ماه به علت عدم دریافت دستمزد نازلش، زیر بار تحمل ناپذیر فقر و استیصال اقدام به خود کشی در محل کارش نمود که به مرگ وی منتهی شد. چند هفتۀ پیش نیز کارگر دیگر شهر داری انزلی در پارک جنگلی متعلق به این نهاد سرمایه به علل مشابه خود را کشت. تکرار مکرر این وقایع درد ناک و فاجعه بار در جهنم سرمایه داری ایران، باز هم این واقعیت زمخت را عریان تر از همیشه مقابل تودۀ بردگان مزدی در ایران قرار می دهد. این واقعیت دهشت ناک را که سرمایه سوای کشتار هرماهۀ تعداری از همزنجیران ما در محل های کار و تولید و همچنیین فرسودن و نابود کردن تدریجی جسمی و روحی ما در قلمرو های کاری زیر فشار استثمار شدید، تعدادی از ما ر ا نیز وادار به خودکشی می سازد. تا زمانی که ما توده های میلیونی مولد ارزش اضافی و کل سرمایۀ اجتماعی و در این راستا تمامی ثروت و امکانات حی حاضر جامعه در چنین موقعیت ضعف و بی قدرتی و فرو ماندگی در مقابل صاحبان جنایت کار سرمایه و دولت هار و درندۀ جمهوری اسلامی آنان بسر بریم، بی قدرتی و فروماندگی که اساساً به علت متشکل و متحد نبودن قدرت طبفاتی و ضد سرمایه داری ما می باشد ، باید منتظر این رخداد های وحشتناک و اسفناک باشییم. برای آن که سرمایه ما را به اشکال گوناگون نابود نکند و یا با تحمیل بن بست استیصال ما را وادار به اقدام بسیار نادرست و فاجعه بار خودکشی نسازد، باید بر بستر مبارزات مستمر و جاری امان در مقابلش بطور شورایی و ضد سرمایه داری با افق نابودی نهایی اش، متحد و متشکل شویم.
مهر ماه ۱۳۹۴
جمشید کارگر
منبع: گزارش تابناک
