شعار مرگ بر خامنه ای توسط کارگران شهرداری نجف آباد
بنا به گزاراشات رسیده کارگران شهرداری در نجف آباد روز یکشنبه با شعار مرگ بر خامنه ای و شکستن شیشه های ساختمان شهرداری خشم خود را علیه رژیم آخوندی ابراز کردند. آنها به خودداری کارگزاران رژیم از پرداخت حقوق و تسویه حساب با پیمانکاران اعتراض کردند. دقایقی از این حرکت اعتراضی، نیروهای لباس شخصی مجهز به سلاح وارد صحنه شدند و کارگران را وحشیانه مورد حمله قرار دادند. یکی از کارگران به نام سجادی خون آلود راهی بیمارستان شد. خانواده این کارگر گفته اند تا ساعت ٢٢ هم چنان در کما بوده است. مزدوران لباس شخصی همچنین بیش از٦٠تن از کارگران را دستگیر کردند
موفقیت كارگران در باز پس‌گیری حقوق معوق پس از ٧ روز اعتصاب
كارگران پیمانكار اجرایی كه برای شركت محور‌سازان مشغول كار در پارس جنوبی بودند،به اعتصاب خود پایان دادند. پس از ٧ روز اعتصاب و تحمیل زیان ناشی از تاخیر در پیشرفت كار پروژه، پای كارفرما را به معركه باز شد و شركت محور‌سازان مجبور به پرداخت سه ماه حقوق كارگران پیمانكار اجرایی شد.
این موفقیتِ كارگران پیمانكار اجرایی باعث شد كه كاركنان بلاواسطه‌ی شركت محور‌سازان هم دست از كار بكشند و طولی نكشید كه آنان نیز حقوق معوق خود را دریافت كردند.
یک کارگر جوان در زندان کشته شد!
“من پسرم را سالم می‌خواهم، همان‌طور که او را بردند، همان‌طور هم باید به ما پسش بدهند”!
ابولفضل رجبی، کارگری جوان به اتهام دزدی موتور در شهر میانه دستگیر میشود و پس از سه روز وقتی پدر او برای ملاقات به زندان میرود به او میگویند: “خدا پسرت را بیامرزد . او با بند شلوارش خودش را دار زده است!” و به این ترتیب تلاش میکنند از پذیرفتن مسئولیت کشتن او زیر شکنجه شانه خالی میکنند.
ابوالفضل اولین قربانی شکنجه در زندانهای جمهوری اسلامی نیست. همه از انواع شکنجه هایی که اداره آگاهی علیه متهمان به کار میبرد آگاهیم. قپانی وجوجه کباب کردن و بی خوابی مفرط وانواع دیگر شکنجه های وحشتناک وطاقت فرسا روشهای معمول بازجویی در اداره های آگاهی جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی تاکنون با اعدام و شکنجه و قتل و جنایت به عمر نکبت بار خود ادامه داده است .تنها فرق امروز با گذشته این است که امروز از ترس اعتراض مردم مجبور است قتل توسط آدمکشانش در زندانها را “خودکشی” اعلام کند!
پدر ابوالفضل اعلام کرده است: “من پسرم را سالم می‌خواهم، همان‌طور که او را بردند، همان‌طور هم باید به ما پسش بدهند!” او مصرانه خواهان پیگیری پرونده پسر جانباخته اش٬ معرفی مسئولین این قتل و محاکمه آنهاست.
ویتنام – خطر هر لحظه مرگ برای بدست آوردن لقمه‌ای نان
تی تام، زن ٤٨ ساله ویتنامی یکی از خطرناکترین شغلهای دنیا را برای امرار معاش خود برگزیده است. او شبانه روز با یک دستگاه فلزیاب، بمب هایی را که از زمان جنگ ویتنام در خاک پنهان شده اند، پیدا می کند و فلز آنها را می فروشد. او در ازای هر کیلو فلز یک دلار دریافت می کند. وی می گوید: ” شالیزار کوچکی دارم که اغلب به خاطر کم آبی خشک است. کار زیادی نمی توانم انجام دهم. می دانم شغل خطرناکی است. اما چاره ای نیست. یک کاسه خون در ازای یک کاسه برنج. زنده ماندن به این وسیله، همه اینها کار سرنوشت است.” آمریکا طی ٢٠ سال جنگ، هشت میلیون تن بمب روی ویتنام فروریخت. تخمین زده می شود که یک سوم این بمبها منفجر نشده است. زمانیکه شوهر تی تام روی یکی از این بمب ها قدم گذاشت و کشته شد، وی بیست وهفت ساله و مادر چهار کودک بود. تی تام در مورد جمع آوری بمب، طی این سالها می گوید: “تمام سالها که این کار را انجام می دهم، چیزهای زیادی درباره بمب یاد گرفته ام. وقتی صدای دستگاه را می شنوم می فهمم بمب بزرگ یا کوچک است. این بمب های خنثی نشده را به خانه می آورم و هر کدام را به ازای معادل ٢ دلار و ٣٠ سنت می فروشم، اما دیگر کسی نمی خواهد از این بمب ها بخرد. الآن اگر بمب پیدا کنم، باید به گروه ویژه اطلاع بدهم تا بیایند و بمب را از بین ببرند.” در حال حاضر جمع آوری بمبهای منفجر نشده، کاری غیر قانونی است. سازمان مخصوصی در شهر کوانگ تری، مسئولیت این کار را بر عهده دارد. یکی از مسئولان این سازمان می گوید: “جمع کنندگان قراضه فلزات کمک خیلی خوبی هستند. آنها تقریبا هر روز به ما تلفن می کنند و نشانی بمب های منفجر نشده ای را به ما می دهند.” شهر کوانگ تری، پایتخت شمالی ترین استان ویتنام یکی از مناطقی است که طی جنگ بیش از همه مورد بمباران قرار گرفت. در دل بیش از ٩٠درصدِ خاک این منطقه بمبهایی از زمان جنگ وجود دارد. این بمبها منبع درآمدی برای تی تام است. او برای به دست آوردن یک دلار باید خطر دست و پنجه نرم کردن با مرگ را در هر لحظه به جان بخرد.
برزیل – تظاهرات وسیع با خواست سرویس حمل و نقل عمومی‌مجانی
به گزارش یورو نیوز روز چهارشنبه ١٤ اوت (٢٣ مرداد) هزاران نفر از شهروندان سائوپائولو، قلب اقتصادی برزیل، علیه ناکارایی سامانه حمل و نقل عمومی در این شهر دست به تظاهرات زدند. این تجمع، بزرگترین اعتراض علیه خدمات سیستم حمل و نقل عمومی در این کشور پس از تظاهرات میلیونی ماه ژوئن در ریو دو ژانیرو بود. با وجود وعده خانم دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل بر افزایش چشمگیر سرمایه گذاری در این بخش از خدمات عمومی، بسیاری از معترضان در سائوپائولو خواستار استفاده رایگان از وسائل حمل و نقل شهری شده اند. یکی از اعضای جنبش موسوم به رفت و آمد رایگان با اشاره به این امر که تغییر در دولت به خودی خود راه حل این مشکل نیست می گوید: ” جنبش ما به این مساله آگاه است که مساله ساختاری است و به این یا آن دولت ربطی ندارد. عوض کردن دولت بدون این که تغییر در ساختار حمل و نقل عمومی کمکی به ما نخواهد کرد. به همین دلیل است که ما سیستم حمل و نقل عمومی و تجارت مرتبط با آن را از اساس به چالش کشیده ایم.” پس از حدود چهار ساعت تظاهرات، ده ها تن از معترضان با ورود به یک ساختمان شهرداری و تحصن در آن، علیه فساد مالی دولت محلی که شبکه متروی این شهر را در دست دارد اعتراض کردند. این تجمع با ورود پلیس به خشونت کشیده شد.
شیلی – اعتصاب ٢٥٠٠ کارگر معدن مس اسکوندیدا
به گزارش رویترز روز چهارشنبه ١٤ اوت (٢٣ مرداد) ٢٥٠٠ کارگر بزرگترین معدن مس جهان، یعنی‌اسکوندیدا با خواست بهبود شرایط کار و افزایش دستمزد دست از کار کشیدند. این اعتصاب بدون اطلاع قبلی‌و زمانی‌به وقوع پیوست که کارگران متوجه شدند که پاداش هر ساله توسط مدیریت پرداخت نشده است. پرداخت پاداش در قرارداد کارگران ذکر نشده ولی‌این کارگران هر سال معادل ٥ هزار دلار بعنوان پاداش دریافت میکردند. اعتصاب برای ٢٤ ساعت در نظر گرفته شده ولی‌کارگران گفته اند که در صورت عدم دریافت پاسخ مثبت، ممکن است ادامه پیدا بکند. این کارگران همچنین خواهان حذف دوربین‌های مخفی‌از محل کارشان و تهیه منظم لیست اضافه کاریها و دریافت بموقع دستمزد بابت آن هستند.
