رهایی ما فقط به وسیله ی خودمان امکان پذیر است
اول ماه مه روز صف آرایی ما کارگران در سراسر جهان علیۀ سرمایه می باشد. اول ماه مه بیان خودشناسی طبقاتی خود ما است. اول ماه مه بیان گوشه ای از آگاهی طبقاتی ما بر علیه سرمایه است. اول ماه مه روز بیان آلتر ناتیو های ما برای ریشه کن کردن سرمای ی جهانی وحاکمیت اجتماعی ،اقتصادی وسیاسی شوراهای انقلابی ماست، که این حاکمیت نه مرز ملی می شناسد ونه خط های جغرافیا یی را به رسمیت می شناسد. در نتیجه طبقۀ کارگر از جمله طبقه ی کارگر ایران می تواند از خط و مرز سندیکا ها و اتحا دیه ها عبور کند وبه جهانی برای خود، یعنی به عملی نمودن حاکمیت انقلابی شورا ها ی کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه برای بیندیشند. ما در انقلاب ۵۷ نشان دادیم ،که توانایی این امر وعمل مهم را دارا هستیم. افق ما دنیای بدون کار مزدی است ونه سندیکا زدن،افق ما کمونیسم است ونه تنهاچونه زدن با دولت سرمایه داری برای سندیکا زدن است وافق ما جامعه ای است بری از مذهب، از ناسیونالیسم ونژاد پرستی است.افق ما جامعه ای بی طبقه است وبس. واین آلترناتیو ماست، که در اول مه به آن می اندیشیم که عملی اش کنیم.
اول ماه مه بعنوان روز صف آرایی متحد و سراسری طبقۀ کارگر، روز ی است، که کم و بیش در عرصۀ جهانی طبقۀ کارگر تعطیلی این روز را با تلاش ومبارزۀ مداوم خود به طبقۀ سرمایه دار در بخشی از جهان تحمیل نموده ویا تحمیل خواهد کرد. طبقۀ کارگر دریافته است، که سرمایۀ محلی بعنوان بخشی از سرمایه گلوبال هیچ زمانی بدون مبارزه ی کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه، به خواسته های آنها جواب مثبت نداده است . از این گذشته در کشورهایی مثل ایران که هنوز ماه مه روز تعطیلی نیست، مبارزۀ کارگران برای تعطیلی این روز بعنوان بخشی از مطالبات خود ادامه خواهد داشت. این روز متعلق به طبقه ای است، که در تضا د آشتی ناپذیر طبقاتی با سرمایه جهانی قرار دارد.این روز دروا قع روز خوش آیندی برای سرمایه داران نیست،بلکه زنگ خطریست که دائما آوایش بلندوبلند تر می شود.در این روز در اقصا نقاط جهان کارگران با اتحاد وهمبستگی خود به خیابانها می ریزند وبا اعلام مطالبات خود علیه سرمایه بیان کرده وتضاد طبقاتی خود را عریانتر می کنند. اما بعد از جنگ جهانی اول تا کنون مبارزات طبقاتی دراین روز توسط گرایشات غیر کمونیستی رهبران اتحادیه ها از محتوی طبقاتی خالی شده وهمزیستی کارو سرمایه را تبلیغ می کنند. واما ما باید اعلام کنیم که هم زیستی در کرۀ زمین را با کسانی خواهیم داشت، که در تولید نیازمندی انسانها نقش اساسی دارند و این امر فقط وفقط به وسیله ی کارگران و مزد بگیران ضد سرمایه عملی است ونه ضد انقلابیون سرمایه داری.
مراسم روز اول ماه مه باید از حالت رفرمیستی و مماشات گونۀ کنونی خارج شود و تبدیل به رور اعلام کیفر خواست طبقاتی ما علیۀ سرمایه گردد . جنبش واقعی و طبقاتی ماجنبش رهایی بخش وتغییر درتاریخ بشریت در جهت رفع کار مزدیست. این جنبش باید تا نفی ورفع هر گونه تضاد طبقاتی در جهان ادامه یابد.
به پا خیزیم وبا اتحاد عمل خود وبینش مشترک بر علیه سرمایه جهانی مبارزه کنیم
بر قرار باد حاکمیت اجتماعی ،اقتصادی وسیاسی شوراهای انقلابی طبقه ی کارگر
علی برومند
۲۷.۰۴.۲۰۱۴
