:ما کارگران آگاه مانند گذشته
انتخابات- تو بخوان انتصابات- مجالس قانونگذاری و خبرگان – تو بخوان سنا- طبقه سرمایه داری ایران را تحریم می کنیم.
– زیرا ، ما به عنوان طبقه کارگر- بزرگترین جمعیت جامعه ی سرمایه داری ایران- و فروشندگان نیروی کار هیچ نقشی در تعیین حق سرنوشت خودمان نداریم.
– ما به عنوان تنها جمعیت تولید کننده ی کالا و خدمات- صنعتی و کشاورزی…- در هراسناک ترین و بی حقوق ترین شرایط هستی اجتماعی مان بسر می بریم.
سوال؟- آیا می توان با (۸۰۰-۷۰۰) هزار تومان دستمزد اسمی معادل کف هزینه های جاری زندگی و در خط – مطلق و نسبی فقر در حد بقا زندگی کرد؟
– ما که نمی توانیم دستمزدمان- بهای توان کارمان- را برای فروش تعیین کنیم و یا به میل و سلیقه ی خود به انتخاب افکار، پوشش- در مورد زنان- شغل، تحصیل و آموزش، تفریح و … بپردازیم! چرا؟ چرا باید در این نمایش مضحک فریبکارانه ای ادواری- انتخاب نمایندگان سرمایه داران- شرکت کنیم؟
– آنچه را که تاکنون به ما به عنوان قانون – قرارداد – تحمیل شده! آیا چیزی جز سلب و محدودیت حیات اقتصادی و سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و … ما نبوده ؟ چرا باید به این نمایندگان مفت خواره ریزه خوار و فریبکار سفره سرمایه داران به این آزمندان پول و قدرت، این دستبوسان و چاکران و عمله های سلطنت مطلقه ی و لایت فقاهت سرمایه داری با رای خود مشروعیت ببخشیم؟ تا به ریش و حماقت ما توده های کارگر بخندند؟! حال می خواهد این احزاب ، اصول گرا، اعتدال گرا، اصلاح طلب و یا … هر کوفت و زهرمار دیگری باشند! همین احمدی نژاد ! در کدام محکمه فقط به دلیل حیف و میل کردن ۸۰۰ میلیارد درآمد نفتی و میعانات نفتی- معادل ۹۶ سال درآمد نفتی ایران- در ۸ سال پاسخگو و محاکمه شده؟ چرا؟ چرا عملکرد سیاستهای اقتصادی و سیاسی دولتهای سه قوه- گذشته حال- کابینه های- بنی صدر ، رجایی، خامنه ای، موسوی، هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی- حاصلی جز جنگ، فقر، بیکاری، تنگدستی و مستمندی ، زندان ، اعدام، شکنجه برای ما کارگران و سایر زحمتکشان مزدبگیر نداشت؟
– زیرا همگی آنان گوش بفرمان ولایت طبقه سرمایه داری ایران و طبق برنامه ها دیکته شده سرمایه داری جهانی حاصل دسترنج ناشی از استثمار ما کارگران را در قمارهای سیاسی و برتری و جنگ طلبانه ی منطقه ای و فرا منطقه ای برای بقای خود صرف هزینه های سرسام آور نظامی کرده و از طریق مافیا و شبکه های جهانی قاچاق- مواد مخدر و اسلحه و … – به ثروتهای افسانه ای در بانکهای خارجی دست یافته اند.
نمونه ی کوچک آن گوسفند قربانی ای به نام بابک روغنی زنجانی ست که پس از دوشیدن شیرش بزودی خلاص خواهد شد. تلنگری آماری اینکه در سال ۹۲ از حدود ۵۳ میلیون نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، حدود ۱۸ میلیون نفر به روحانی و ۱۶ میلیون به بقیه کاندیداها رای دادند و بیش از ۱۵ میلیون نفر مطلقا در رای گیری شرکت نکردند.
مطلب دیگر اینکه ما کارگران نه تنها انتظار هیچ معجزه ای از خانه کارگر! نداشته بلکه نهاد های جاسوس مانند انجمن اسلامی، شوراهای اسلامی و افراد خود فرورفته ای به نام نماینده کارگران را برسمیت نمی شناسیم. ما باید روی پاهای خود ایستاده و فریب شعارهای ناشی از دعواهای جناهای مختلف سرمایه داران با عناوین- بخش دولتی یا خصوصی- را نخوریم و بس
