اعتصاب کارگران شرکت قالب های سایپا پیروز شد. صاحبان سرمایه و دولت آنها در مقابل قدرت پیکار کارگران حتی همین قدرت سازمان نیافته فاقد هر میزان استخوان بندی سراسری طبقاتی، همین قدرت بسیار محدود بی بهره از حداقل تدارک و چشم انداز شفاف کارزار رادیکال ضد سرمایه داری، آری در مقابل همین اندازه اعمال قدرت توده های کارگر مجبور به عقب نشینی گردیدند. سرمایه داران به غالب خواسته های کارگران تن دادند و اعتصاب کنندگان، پیروزمندانه به سر کار باز گشتند. اعتصاب کارگران شرکت قالبهای سایپا در شرایط روز جامعه و موقعیت حی و حاضر جنبش کارگری حاوی درسی پربار است. متوسط شمار اعتراضات کارگری در ایران ۴ و نیم اعتراض در هر روز است. توده های کارگر همه جا در حال مبارزه اند اما نوع این جنب و جوش ها و اعتراض ها بسیار مهم است. فاجعه اینجاست که غالب این اعتراضات حول بست نشینی، اجتماع در مقابل این و آن وزارتخانه، توسل به نهادهای دولتی و مشابه اینهاچرخ می خورد. به اصطلاح مبارزاتی که هیچ شاهی از سود هیچ سرمایه داری کم نمی کند. هیچ نوع مزاحمتی برای نظام بردگی مزدی ایجاد نمی کند. بالعکس صاحبان سرمایه و دولت آنها را از هر مقدار خطر جنبش کارگر آسوده خاطر می سازد. آنها حد اعلای استیصال و فروندگی و زبونی کارگران را با چشم باز مشاهده می کنند، لذت می برند و از مشاهده موقعیت سردرگم و رقبت بار مبارزات کارگران احساس امنیت و شادی می نمایند. غالب اعتراضات کارگری روز چنین وضعی دارد. اعتراضاتی که فقط سرمایه داران و دولت آنها را آسوده خیال و فارغ از تشویش نمی سازد، بلکه لحظه به لحظه بر احساس زبونی و فروماندگی کارگران هم می افزاید. اعتصاب کارگران شرکت قالب های سایپا و تمامی اعتصابات کارگری دیگر در طول این مدت نقشی عمیقاً متضاد با اعتراضات سترون نوع بالا داشته است. در این جا، در پروسه برنامه ریزی و اجرای عملی این اعتصابات، توده های کارگر قدرت خود را هر چند بسیار نازل و ناچیز وارد میدان می سازند. آنها این قدرت را علیه سرمایه اعمال می کنند. چرخ تولید اضافه ارزش را از کار می اندازند. روند ارزش افزائی سرمایه را دچار اختلال می کنند. یک نکته مهم دیگر در اینجا آنست که کارگران اعتصابی شرکت قالب های سایپا یا کارگران اعتصاب کننده در هر کجای دیگر ایران این اعمال قدرت را نه در سیطره چانه زنی های سندیکایی، نه در چهارچوب داد و ستدهای گندیده رفرمیستی بلکه با اتکاء به هم پیوندی و همجوشی خودپوی سرمایه ستیزانه طبقاتی خود انجام داده و انجام می دهند. کارگران با تعطیل چرخه تولید سود، صاحبان سرمایه و دولت آنها را مجبور به عقب نشینی می کنند. سرمایه داران به خواست های کارگران تن می دهند فقط به این دلیل که اگر از این کار تمرد ورزند باید شاهد ادامه تعطیل چرخه تولید سود باشند. ما تأکید می کنیم که اعتصاب در کارخانه های در حال تولید و تصرف مراکز کار در حال تعطیل دو راهکار مناسب کارزار روز ما است. درس دیگر این اعتصابات و همه اعتصاب دیگر نیز بسیار مهم است. به این فکر کنید که وقتی همین سطح بسیار نازل و قطره چکانی اعمال قدرت ما علیه سرمایه می تواند تا این حد مثمر ثمر باشد، دستاورد مبارزات سازمان یافته سراسری شورائی ضد سرمایه داری ما چه رعب و وحشت و دهشتی بر نظام سرمایه داری مستولی خواهد ساخت. به این فکر کنیم. راه افتیم و قدرت طبقاتی ضد سرمایه داری خود را شورائی و سراسری سازمان دهیم.
کارگران ضد سرمایه داری
پیروزی کارگران شرکت قالب های سایپا
