نقطه، نقطه جهان موجود حلقه های متصل زنجیر سراسری کشتار توده های کارگر توسط سرمایه است. کار سرمایه کشتار و قربانی نمودن انسان ها در آستانه تولید سود است. سرمایه این سلاخی ها و هولوکاست ها را به شیوه های گوناگون و با شمار هزار، هزار، میلیون، میلیون و گاه بسیار بیشتر انجام می دهد. در آتش فقر می سوزاند، در باتلاق گرسنگی خفه می کند، در عمق تمامی دریاها و اقیانوس ها طعمه ماهی ها می سازد. در آتش همیشه مشتعل جنگ های جهانی و منطقه ای و داخلی خاکستر می نماید. آشویتس ها، اوین ها، دیریاسین ها، صبرا و شتیلاها، عادل آبادها، قارناها و هزاران کوره آدم سوزی دیگر در گوشه، گوشه جهان برپای می دارد. دست سرمایه از هر آستینی بیرون می آید. با محروم سازی انسان ها از هر نوع دارو و درمان هر سال صدها میلیون را راهی دیار مرگ می کند. با آلودگی مرگبار محیط زندگی و خورد و خوراک و پوشاک بشر، شمار کشتگان هر سال را غیرقابل شمارش می سازد. با سلب کامل هر نوع ایمنی جان آدم ها در مقابل زلزله و سیل و طوفان، هر روز گورستان جدیدی بر شمار کثیر گورستان ها می افزاید. سرمایه کل این جنایات را علیه توده های کارگر دنیا انجام می دهد و کشتار وسیع کارگران در مراکز کار و تولید از جمله در معادن مرگ، یکی از عرصه های همیشه گشوده این قتل عام ها و بربریت ها است. آخرین نمونه این کشتار هولناک حادثه ای است که در معدن یورت آزاد شهر رخ داده است. بیش از ۵۰۰ کارگر در این معدن استثمار می شوند. بر اساس آمار دولتی، تا همین لحظه حاضر اجساد ۳۵ کارگر کشته شده را از اعماق زمین بیرون آورده اند. جمعیت کثیری مجروح شده اند. عده ای از مجروحان حالشان بسیار وخیم است و شمار کشتگان لحظه به لحظه در حال افزایش است. شرایط کار کارگران این معدن همیشه و در همه دوره ها بسیار وحشتناک بوده است. طبقه سرمایه دار و دولت سرمایه داری ایران گفتگوی ایمنی محیط کار را مصداق بارز « قیام علیه امنیت کشور» و «شورش برای براندازی نظام» می دانند!! و هر صدای اعتراض هر کارگر علیه شرایط مرگبار کار یا نبود امکانات ایمنی را با زندان و اخراج و شکنجه پاسخ می دهند. صاحبان سرمایه و دولت آنها حرف دل سرمایه را به زبان بسیار واقعی بیان می دارند. بهبود شرایط کار و کاهش خطر مرگ و میر کارگران، نیازمند افزایش درهم و دیناری در هزینه تولید و تحمل کاهشی هر چند نامحسوس در میزان اضافه ارزش ها است. «امنیت کشور» در مرام بورژوازی امنیت سرمایه است و هر ریال کاهش سود سرمایه نیز حکم قیام علیه این امنیت را داراست. سرمایه داران و دولت آنها راز دل می گویند. آنکه قادر به بیان سخن خویش نیست توده کارگر ایران و دنیا است. این کارگرانند که باید در برابر این استدلال!! سبعانه و بربرمنشانه بورژوازی با خروش رعدگون خویش فریاد بردارند که اتفاقا ما نیز همین را می خواهیم. ما خواستار محو کامل هر میزان امنیت سرمایه و آماده نابودی کامل سرمایه داری هستیم زیرا زندگی و بقای ما در گرو وقوع این رخداد، در گرو مرگ سرمایه است. مادام که کارگران چنین نمی کنند، مادام که خود را برای این کار آماده نمی سازند. مادام که خود را ضد سرمایه داری و شورایی سازمان نمی دهند، مادام که قدرت سازمان یافته شورایی و سراسری خود را علیه سرمایه اعمال نمی کنند وضع همین است و هر روز هم بدتر خواهد شد. معدن یورت بر اساس همه شواهد حتی فاقد دستگاه کنترل و تشخیص نشت زاید گازهای مهلک است. سرمایه داران برای جلوگیری از مرگ محتوم صدها کارگر حتی حاضر به قبول هزینه یک دستگاه سنجش میزان گاز در حال نشت نیستند. صاحبان سرمایه و جمهوری اسلامی سرمایه داری همواره و همه جا حفظ هر ریال سود را بر جان هزاران کارگر ترجیح داده اند. آنها همین الان نیز که بیش از ۶۰ کارگر در عمق ۱۸۰۰ متری زمین با مرگ دست و پنجه نرم می کنند، حاضر به قبول هیچ هزینه ای برای نجات جان کارگران نیستند. دولت سرمایه می تواند با حفر تونل موازی معدن و تزریق اکسیژن به بخش تحتانی آن خطر مرگ را از سر کارگران رفع کند. اما سرمایه و دولتش چنین نمی کنند. این توده های وسیع کارگرند که باید قدرت متحد ضد سرمایه داری خود را وارد میدان کنند. آنانند که باید فریاد اعتراض سر دهند، باید اعلام کنند که اگر دولت سرمایه چنین نکند کل چرخه کار و تولید سرمایه را از چرخش باز خواهند داشت و شیرازه نظم سرمایه را متلاشی خواهند ساخت. بر پایه بسیاری از گزارش ها کارگران معدن یورت حماسی ترین و پرشکوه ترین صحنه های فداکاری و از خودگذشتگی را برای نجات جان همزنجیران خویش به نمایش نهاده اند. حدود ۲۵ کارگر خود را تسلیم مرگ کرده اند، تا شاید کارگران محبوس را از عمق زمین خارج سازند. آنان جان خویش را بر سر این کار نهاده اند. آنچه اینک حیاتی و بنیادی است. تلاش برای بسیج توده وسیع همزنجیر علیه سبعیت ها و ددمنشی های صاحبان سرمایه و دولت آنها است. باید دولت سرمایه را برای نجات جان کارگران محبوس و مجروح آماج وسیع ترین و طوفانی ترین تهاجمات قرار داد
فعالین جنبش لغو کار مزدی
.
