«کنفدراسیون اتحادیه‌های آزاد کارگری»، ۱۵ فوریه را روز جهانی حمایت از کارگران ایران اعلام داشته است و متعاقب آن از همه اتحادیه‌های کارگری عضو خواسته است که در این روز با سازمان دادن تظاهرات در مقابل سفارت خانه‌های جمهوری اسلامی یا وزارت داخله کشورها، خواستار تحقق خواسته‌های کارگران ایران شوند. ما معتقدیم که ICFTU دروغ می‌گوید و این اقدام بسان همه اقدامات تا کنونی اش هیچ دستاوردی برای جنبش کارگری ایران نخواهد داشت. به طرح چند نکته کوتاه در این گذر بسنده می‌کنیم.
۱. نفس تجمع بوروکراتیک و فرمایشی چند عضو این یا آن اتحادیه کارگری در مقابل این یا آن سفارتخانه یا وزارت داخله کشورها، مطلقاً دولت سرمایه‌داری ایران را به تحقق مطالبات کارگران ملزم نخواهد ساخت. اقداماتی در این سطح به کرات، سترونی و بی نتیجه بودن خود را نشان داده است.
۲. بسنده کردن به این سطح از اعتراض بی خاصیت و بی نتیجه، عملاً به این معنی است که ICFTU در چهارچوب مجادلات بین بخشهای مختلف بورژوازی بین‌المللی و در گستره کشمکش جاری میان دولت سرمایه‌داری ایران و دولتهای دیگر سرمایه‌داری می خواهد دفاع دروغین از مطالبات کارگران ایران را دستاویزی برای حمایت از یک بخش بورژوازی در مقابل بخش دیگر آن سازد. هیچ فراموش نکنیم که ICFTU از آغاز هم برای ایفای همین نقش پدید آمده است.
۳. اساسی‌ترین خواست طبقه کارگر ایران که ایجاد تشکل مستقل ضد سرمایه‌داری توده‌های کارگر است در لیست مطالباتICFTU هیچ محلی از اعراب ندارد!!
۴. یک خواست بسیار اساسی دیگر جنبش کارگری ایران یعنی الغاء بی قید و شرط احکام زندان و تبعید دستگیرشدگان اول ماه مه سقز نیز در این لیست بکلی حدف گردیده است!
۵. ICFTU اگر واقعاً راست می گوید از کل ۱۵۰ میلیون کارگر متشکل در اتحادیه‌های عضو خود بخواهد که در روز مذکور در سراسر جهان برای حداقل نیم ساعت دست از کار بکشند. این نکته‌ای است که ما به کرات و در همه جا بر آن اصرار نموده‌ایم. ما همه جا تأکید کرده‌ایم که طبقه کارگر، توحش و جنایت بورژوازی جهانی را تنها با اعمال قدرت مؤثر طبقاتی و انترناسیونالیستی، با خواباندن چرخ تولید و کار می‌تواند پاسخ گوید. در این مورد مشخص نیز تنها از این طریق است که:
اولا.ً جنبش کارگری بین‌المللی نشان خواهد داد که چماق دست یک بخش از بورژوازی جهانی در مقابل بخش دیگر نشده است. کارگران دنیا خود را ابزار دست ICFTU برای تقویت شماری از دولتهای جنایتکار سرمایه‌داری در مقابل دولت هار و جنایتکار سرمایه‌داری ایران احساس نخواهند کرد.
ثانیا.ً دولت سرمایه‌داری ایران خود را با جلوه‌ای از اعمال قدرت واقعی طبقه کارگر جهانی به نفع طبقه کارگر ایران مواجه خواهد دید.
ثالثاً. دولت سرمایه‌داری ایران از طرف شرکای طبقاتی بین‌المللی خود، زیر فشار بیشتری قرار خواهد گرفت، اما نه در گسترده مجادلات درونی بخشهای مختلف بورژوازی جهانی، بلکه به این دلیل که کل سرمایه‌داری جهانی فشار اعمال قدرت گسترده و انترناسیونالیستی جنبش کارگری را بر سینه خود لمس خواهد کرد.
رابعاً. و از همه مهمتر جلوه‌ای از همبستگی بین‌المللی طبقه کارگر علیه کل سرمایه‌داری جهانی به نمایش گذاشته خواهد شد.
ICFTU مسلماً و بی هیچ تردید دست به چنین کاری نمی‌زند، به این دلیل کاملاً روشن که ظرف مبارزه و اعتراض ضد سرمایه‌داری کارگران دنیا نیست. ICFTU ابزار تسلیم و تمکین کارگران به بردگی مزدی است. کلید حل مشکلات طبقه کارگر ایران در دست جنبش ضد سرمایه‌داری وی و جنبش ضد سرمایه‌داری انترناسیونالیستی کارگران دنیا است.
فعالین جنبش لغو کار مزدی
