کارگری از بیعدالتی
می نالید
چشمی دریا
می گریست
و دریایی خشک
می شد
*****
موشکی رونمایی
می شد
موئی در باد
می رقصید
و مردی
رو سفید از غیرت
پای می کوبید
*****
مردان و زنانی
مامور و مخمور
قانون مرگ می نوشتند
و قانون
موشک ناموس را
هوا می کرد
*****
سود سرمایه
بر کارگر می خندید
و برج ها و قصرها
گواه عدالت
*****
و دو کودک
منا با رومینا
دست در دست
پرواز می کردند
در باد
با موسیقی ی
عدالت اسلامی
فریده ثابتی
۲۰ بهمن۱۴۰۰/۲۰۲۲