فریده ثابتی

می بینم با چشم هایم لمس می کنم با سلول هایم سرکوب و قهر را فرمان کشتن و رفتن را ***** نجوا می کنم در خود جون رود با سنگ ریزه چون…

سرمایه نابود می سازد زمین را با استثمار طبیعت با آلودن آب با مرگ آبزیان با آبیاری سمی در کشتزارهای برنج ***** سرمایه نابود می سازد طبیعت را با استثمار منابع برای…

سنگینی زمین شکوه خورشید خروش آب ***** فریاد اعتراض زمزمه ی اعتصاب خون جاری از رگها رگهای قلب مهسا زخم سینه ی پویا تیک تاک قلب دنیا ***** سکوت ماشین های کارخانه…

کارخانه های اسلحه سازی کار می کنند بی وقفه بی ترس از کرونا هفت روز هفته صبح تا شب شب تا صبح در سه شیفت ****** کارگران بیگانه از تولید از توزیع…

فرزندان رنج و کار از پاییز به زمستان از زمستان به بهار از دی به آبان از آبان به اردیبهشت گویی پژواک فریادهای کارگران است از گلوی مارکس اتحاد اتحاد و بیگمان…

فریاد مرغ های طوفان طوفان موج های انسانی چون موج های سونامی می لرزاند زمین را زیر پاهایش سخن می گوید بی هراس و به سخره می گیرد مرگ را با دست…

اقتصاد خر اقتصاد گاو اقتصاد اسلامی بانکداری بی بهره با کارمزد سی درصد ***** اقتصاد تورم با تصاعد هندسی اقتصاد فقر با تصاعد نجومی ***** اقتصاد جنگ اقتصاد کوپن اقتصاد رکود اقتصاد…

می جنگند باهم کنسرن های غول آسا نیروهای سرمایه برای سهم خود در قدرت جهانی با نام مام وطن ***** وبه قربانگاه می فرستند مردان و جوانان را و صاف می کنند…

کارگری از بیعدالتی می نالید چشمی دریا می گریست و دریایی خشک می شد ***** موشکی رونمایی می شد موئی در باد می رقصید و مردی رو سفید از غیرت پای می…

زوزه می کشید سگان هار دندان می سائیدند بانگی نپیچید در این سکوت تلخ ***** جوی خون بر سنگفرش خیابان خون داغ خون مذاب خون جوان و پیر ***** دیوارها دیوارهای حاشا…

در شهر و روستا مرگی نفیر می کشد با چشمان گرگی گرسنه در تعقیب بره ها ********* و زنان به سنت دیرین جاهلی بازهم در زیر چادری زنده به گور می شوند…

در شب های خوزستان فریاد از حلقوم های فشرده با سرنیزه های دشمن می پیچد در سیاهی شب لوله می شود فریاد پیچاپیچ می خرامد در نیزار گاز می شود سوزان در…

با ما با ما بیا به کارخانه به گندم زار با ما به سفره های تهی از نان با ما به کارگاه با ما به مدرسه و بازار با ما به جاده…

آن ها با دندان های خون چکان گنداب سخن های یاوه را فریاد می کنند ما را حقیر مار را تنبل می خوانند با کودکان کار ما را به سخره می گیرند…

آبان بود و تو بودی در هیئتی انبوه در هییت زن و مرد در هیت کارگر و بیکار در هییت دانشجو *** فردا راه می پیمود در گام های تو بر سنگفرش…

از شهری به شهر دیگر می خرامد آرام از پیچ های پر از غمزه ی هراز تا گاز بید بلند از سیلوی گندم کنگاور تا بندر امام از آب معدنی داماش تا…

دستانم زخمی است از زخمی که برشانه هایم برقلبم سنگینی می کند **** از زخم پلاکاردی در دست کودک تو که می گوید: “پدرم را آزاد کنید من گرسنه ام” **** دیگر…