در حال حاضر حدود ۵ تا ۷ میلیون نفر در ایران دو شغله و یا سه شغله هستند و ۵.۲ میلیون نفر نیز می گویند در جستجوی آن هستند. زیرا دستمزدشان کفاف معیشت آنان را نمی دهد. به این ترتیب میلیون ها حدود ۱۶ ساعت از شبانه روز را در بازار کار یعنی محیط های کار و تولید توسط صاحبان سرمایه و دولت سرمایه داری بشدت استثمار می شوند.
ناکافی بودن میزان دستمزدکارگران تا حد شبه رایگان بودن نیروی کار در ایران بر بستر تورمی بالای ۵۰ درصد، عامل اصلی پدیده دوشغله و یا چندشغله می باشد.
میلیون ها کارگر مجبورند چند شیفت کار کنند و استثمار شوند تا مایحتاج اولیه و اساسی زندگی و به عبارتی زنده ماندن خود و خانواده هایشان را تامین کنند. این وضعیت در شراِیطی جریان دارد که بنا به برخی آمارهای دولتی که بسیار کمتر از میزان واقعی است، تعداد جمعیت مطلقاً بیکار جامعه حدود ۵ میلیون نفر است. این را هم باید اضافه کرد که آمارهای دولتی داشتن یک ساعت در هفته را معادل شاغل بودن محاسبه می کنند.
جولای ۲۰۱۴
