« ۱۵ فوریه و معمای مخالفت فعالین لغو کار مزدی» عنوان مطلبی است که در روزهای اخیر از سوی رضا مقدم در برخی سایتها انتشار یافته است. من هیچ نیازی به بحث تحلیلی و سیاسی در را بطه با این نوشته و نوشته هایی از این نوع نمی بینم، چون بر این باورم که ماهیت ضد کارگری و ضد کمونیستی اتحادیه های فراخوان دهنده ۱۵ فوریه، مأموریت تاریخی این اتحادیه ها از سوی سرمایه جهانی برای محو جنبش ضد کار مزدی کارگران دنیا، واقعیت عوامفریبانه و کاملا فرمایشی و دروغ فراخوان ۱۵ فوریه که در تمامی دنیا حتی ۱۰۰ کارگر را هم به حمایت از کارگران شرکت واحد بسیج نکرد و بسیار مسائل دیگر از این گونه جواب واقعی رضا و رضاها بوده و هست. نوشته رضا در عین حال بیانگر سقوط به سندیکالیسم ضد کمونیستی نیز هست. او به کارگران می گوید که جنبش ضد کار مزدی و برای لغو کار مزدی دروغ است و تسلیم در مقابل سرمایه و پناه بردن به سندیکالیسم تنها راه زندگی کارگران است!! او منکر وجود جنبش ضد سرمایه داری است و با مسخره گرفتن این جنبش از ما می پرسد که آدرس آن در کجاست؟! او به وسیله و ابزار پیشبرد سیاست های بخشی از سرمایه جهانی بودن در مقابل بخش دیگر، افتخار می کند و به طبقه کارگر دنیا توصیه می نماید که پیوسته آلت دست یک بخش از بورژوازی در رقابت با بخش دیگر بورژوازی باشند . رضا ضد کمونیسم خود را در این نوشته غیرسیاسی به اوج رسانده است، وقتی که انصراف از سازماندهی جنبش لغو کار مزدی و بازیچه دست بخشهای مختلف سرمایه جهانی بودن را سرنوشت محتوم کارگران جهان تلقی می کند.
فعالین گرایش لغو کار مزدی پاسخ رضا را در مبارزه کمونیستی طبقه کارگر جهانی با استراتژی محو سرمایه داری دنبال خواهند کرد. هر لحظه مبارزه طبقاتی کارگران دنیا علیه نظام بردگی مزدی پاسخ عملی رضا و امثال ایشان نیز هست. با همه اینها ۲ سؤال از رضا دارم:
۱. در روز بقول خودت « بزرگ و تاریخی ۱۵ فوریه»!! چند کارگر به فرمان این اتحادیه های مقدس مورد کرنش و ستایش جنابعالی بسیج شدند. چون میدانم که بعلت خیال بافی در مورد «بزرگ و تاریخی» بودن این روز، ممکن است تعداد کارگران شرکت کننده را نیر بطور تخیلی، خیلی خیلی زیاد برآورد کنی، خودم تعداد واقعی را می گویم: شمار آنان در سرتاسر دنیای سرمایه داری به ۱۰۰ نفر نرسید. این یعنی حمایت کاغذی و اقدام سترون و بی نتیجه.
۲. فعالین لغو کار مزدی به رغم افشاء گری وسیع کمونیستی علیه ماهیت و واقعیت کار اتحادیه ها و همچنین توضیح مستدل در مورد کاغذی یعنی بوروکراتیک و فرمایشی و در نتیجه دروغ بودن جانبداری اینها از کارگران شرکت واحد، در بیشتر کشورهای محل سکونت خود به عنوان فعالین لغو کار مزدی و نه به عنوان عناصر سندیکالیست سرمایه جهانی، برای اعتراض در مقابل سفارت دولت سرمایه داری اسلامی ایران حضور یافتند. لطفاً بگوئید که شما و روسای سابق حزبی (فرقه ای) کجا بودید؟ فعالین لغو کار مزدی نه امروز که همیشه و در همه شرائط در صف مقدم تظاهرات ها و مبارزات بوده اند. جنابعالی و سایر هم فرقه ای ها، در چند اعتصاب و اعتراض کارگری شرکت کرده اید؟
جمشید کارگر
۱۷ . ۳ . ۲۰۰۶
