خبرگذاری هما در تاریخ هفتم مهرماه سال جاری طی اطلاعیه ای با عنوان “نماینده ای از آی تی اف جهانی برای پی گیری آزادی آقای اسانلو و مد دی به ایران می آیند”، از ورود آقای حنیفا رستنتینی رئیس اتحادیه کشتیرانی اندونزی در ساعت ۳۰،۵ صبح به وقت تهران به فرود گاه مهرآباد خبر داد. آقای حنیفا رستنتیسی د ر این سفر نمایندۀ رسمی آ تی اف (کنفدراسیون بین المللی حمل و نقل) میباشد و میهمان سندیکای شرکت واحد تهران خواهد بود. این شخص ماموریت دارد که با اسانلو و مد دی در زندان اوین ملاقات کند و همچنین طی د یداری با اعضا و فعالین سندیکای شرکت واحد در جریان جزئیات مشکلاتشان قرار گیرد و در ملاقات با وزیر کار رژیم و مشاورین وی نیز، خواستار آزادی کار سندیکایی و استقلال آن در ایران گردد و اسانلو و مد دی را آزاد نماید. ضمناً آی تی اف نیز با یک نامه رسمی از مقامات رژیم خواسته است که با این شخص همکاری های لازم را به عمل آورند که در این را بطه وزارت خارجه اندونزی و سفارت این کشور هم پشت کار هستند و گویا رژیم هم پذیرفته است که برای ماموریت آقای حنیفا مشکلی ایجاد نکند.
همچنین اطلاعیه از یک حرکت جهانی اعتراضی علیه دستگیری اسانلو و مد دی خبر می دهد که قرار است از طرف سازمان های حمل و نقل و باصطلاح کارگری نظیر آی تی اف، آی تی یو سی، سی ال سی کانادا، ث ژ ث فرانسه و …
صورت گیرد. به این ترتیب که رانندگان حمل و نقل اتوبوسی یا راه آهن شهری با پوشیدن تی شرت های که عکس این دو فعال سندیکایی در بند و آرم سندیکای واحد روی آنها چاپ شده، در این روز یا ساعا تی از این روز، نسبت به ادامه اسارت این دو فعال کارگری سندیکالیست اعتراض کنند. همچنین روسای اتحادیه های کارگری آمریکا، انگلیس و فرانسه نیز مصراً خواستار ملاقات با احمدی نژاد جهت اعلام اعتراض خود به این دستگیری ها و نیزوجود محدودیت در مسیر تشکل های مستقل کارگری (تشکلاتی از نوع سندیکای شرکت واحد با همان مضمون سندیکالیستی) شده اند.
در این خبر که هنوز در جایی ندیده و از طریقی نشنیده ام که اصلاً بوقوع پیوسته یا خیر، هیچ نکته غیرطبیعی موجود نمی باشد. دو فعال سندیکالیست دستگیر و زندانی شده اند و اتحادیه های سندیکالیست جهانی جهت آزادی آنان به سبک وسیاق خویش به تکا پو افتاده اند. به سبک و سیاقی که اعتراض جهانی علیه دستگیری و زندانی شدن دو فعال کارگری هم گرایش خودشان را در ملبس کردن رانندگان اتوبوس و راه آهن شهری به تی شرت هایی مزین به عکس آنان در ساعاتی از روز کار و یا ملاقات با وزیر کار جمهوری اسلامی سرمایه و مشاورین وی جهت تقاضای آزادی آنان می داند!! واقعاً عجب اعتراض بین المللی!!
به هر حال من هم آرزو می کنم این اشکال اعتراضات باصطلاح جهانی!! و در واقع بورکراتیک و در سطح دولت با دولت نتیجه بخش باشد و اسانلو و مددی را از بند جمهوری اسلامی سرمایه برهاند .
همانطور که گفتم در تمام این موضع گیری ها و عملیات برنامه ریزی شده جهت آزادی دو فعال سندیکالیست سه جانبه گرا از طرف اتحادیه های کارگری سرمایه سالار هیچ چیز عجیب و غیر عادی وجود ندارد.
اما با وجودی که در مورد جنبش اتحادیه گرایی و گرایش آن یعنی سندیکالیسم مطالب بسیار و فراوان گفته و نوشته شده است و عملاً این گرایش در پروسۀ فعالیت خود تاریخاً بوضوع نشان داده که کدامین گرایش بورژوایی را در جنبش کارگری برای به سازش کشاندن مبارزۀ طبقاتی ضد سرمایه داری آن نمایندگی می کند، این اطلاعیه نیز می تواند برای توده کارگران ایران و بعضی از فعالین کارگری مدعی تعلق به گرایش ضد سرمایه داری ولی متوهم به ماهیت و نقش این اتحادیه ها قابل توجه و آموزنده بوده و بعنوان سندی در امتداد هزاران سند و شواهد عملی تاریخی دیگر نشاندهنده ماهیت بورژوایی و ضد کارگری این اتحادیه های باصطلاح کارگری باشد.
دراینجا مخاطب من عناصر و گروه ها و حزب های چند نفری سکتاریستی مدعی کمونیست وضد سرمایه داری بودن، نمی باشد زیرا تمامی موضع گیری هایشان در رابطه با جنبش کارگری بویژه توافق و همراهی کامل آنها با رفرمیست راست سندیکالیستی درون جنبش، تا ریخاً بی ربطی اشان را به گرایش ضد سرمایه داری و لغو کار مزدی طبقۀ کارگر ثابت کرده است. تکلیف آنها روشن است، چرا که بر اساس گرایش غیر کارگری و بورژوایی اشان سندیکالیسم سازمان یافته در سندیکا و اتحادیه کارگری، اهرم پیشبرد سیاست ها و راهکارهای آنها در جنبش طبقۀ کارگردر جهت سهیم شدن در قدرت سیاسی و یا تصرف آن بوده و هست.
مخاطب من کارگران ایران که عموماً شناخت عمیقی از این اتحادیه ها ندارند و همچنین برخی از فعالین کارگری ضد سرمایه داری متوهم به این اتحادیه ها می باشد .
کارگران و این فعالین کارگری که مدعی مرز بندی قاطع با سندیکالیسم و سکتاریسم هستند باید از خود سوال کنند چرا با وجودی که در حال حاظر تعداد قابل توجه ای از فعالین کارگری شاغل و فعال در بخش های مختلف کار و تولید در نقاط مختلف ایران در بند و زندان رژیم اسلامی سرمایه هسنتد و چند تنی از آنان نیز به حبس های تعلیقی مشروط محکوم گشته اند ،این مامور اتحادیه جهانی آی تی اف با سفر به ایران فقط قصد دارد تلاش خود را روی آزادی دو فعال سندیکایی متمرکز کند؟ آنهم با سفارشات وحمایت های رسمی وزارتی و سفارتی دولت اندونزی! و در بستر این تلاش بورکراتیک حتی اشاره ای به این فعالین کارگری قلمرو های کوناگون کار و تولید گرفتار در زندان های رژیم اسلامی سرمایه نکرده است؟ پاسخ مشخص و روشن است: این مامور و اتحادیۀ متبوعش به هیچ وجه در پی حمایت از جنبش طبقاتی کارگران ایران نبوده و نیستند بویژه که بخشی از همین فعالین در بند متعلق به گرایش ضد سرمایه داری طبقۀ کارگرهستند و بر بستر مبارزه طبقاتی جاری کارگران درعین همراهی آگاهانه و کمک به پیشبرد آن، در صدد تدارک پیش زمینه های ایجاد تشکل سراسری ضد سرمایه داری طبقۀ کارگر با اتکا به نیروی خود کارگرا نند و واضح است که رسالت امثال اتحادیۀ آی تی اف ها در رابطه با دفاع از نظام ضد بشری سرمایه داری و تضمین ماند گاری آن، دقیقاً سرکوب و مانع شدن از رشد و بالیدن و سازمان یافتن این گرایش اصلی و طبقاتی جنبش کارگری در شرایط مختلف، از طرق گوناگون میباشد. که در شرایط کنونی جنبش کارگری ایران تقویت گرایش سندیکالیستی و کمک های همه جانبه به حاملین این گرایش در جنبش طبقۀ کارگر ایران، برای آنان در الویت قرار دارد.
پافشاری روسای اتحادیه های باصطلاح کارگری و در واقع امپریالیستی آمریکا، انگلیس و فرانسه برای ملاقات با احمدی نژاد رئیس جمهور ایران نیز، جهت اعلام اعتراض خود به دستگیری اسانلو و مد دی و هم به محدودیت موجود دولتی در راه ایجاد تشکل های مستقل، یعنی سندیکا هایی از نوع سندیکای شرکت واحد با همان برنامه و راهکارهای سندیکالیستی، از همین مننظر قابل توضیح می باشد.
جمشید کارگر
۷/۱۰/۲۰۰۷
