توسعۀ اقتصادی با رشد مرگ کارگران

توسعۀ اقتصادی با رشد انفجاری مرگ و میر کارگران

به دنبال وقوع انفجار در کارخانۀ ساخت لوازم یدکی خودرو در شهر کونشان واقغ در استان جیانکسو چین، کشته شدن ۶۵  و مصدومومعلول گردیدن ۱۰۰ کارگر کارخانه، اکنون سخن از عوامل بروز فاجعه می گویند. گزارش منتشر شده در لینک کارگران آسیا به نقل از گروه ویژه تحقیق علت وقوع انفجار را پراکندگی بیش از حد ذرات قابل اشعال در هوای کارخانه اعلام داشته است. این ذرات با حرقۀ ایجاد شده توسط ماشین آلات در حال کار، مشتعل شده و انفجار کارخانه را به دنبال آورده است. گزارش تأکید می کند که ذرات مذکور سوای ایجاد تمامی شرائط لازم برای احتراق و انفجار و نابودی دستجمعی کارگران یک عامل بسیار مؤثر ایجاد اختلال در ریه ها و  تولید وسیع بیماری ریوی موسوم به « پنوموکونیوز» نیز می باشند.  گزارش ادامه می دهد که در همین لحظه فعلی بیش از ۶ میلیون کارگر چینی در زمره مبتلایان به این بیماری می باشند. چین در طول سال ها و دهه های اخیر بزرگترین رکورد توسعه اقتصادی را  در سطح جهان سرمایه داری دارا بوده است. در شرائطی که کل چرخه حیات و بازتولید سرمایه بین المللی اسیر طوفان بحرانهاست. سرمایه اجتماعی چین مدام آمار انباشت افزون تر، گشایش حوزه های گسترده تر پیش ریز سرمایه، نرخ سودهای بالا و کهکشانی شدن میزان سرمایه ها و اضافه ارزش را منتشر می ساخته است. در چین به موازات این رشد و به عنوان جزء اندرونی و ارگانیک این فرایند، آمار کشتار کارگران در محیط های کار نیز بالا می رفته است. کمتر هفته ای به روز آخر خود رسیده است بدون آنکه صدها یا لااقل دهها کارگر چینی در میان شعله های انفجار یا احتراق محیط های ناامن کار جان خویش را از دست نداده باشند. چین امروز دومین قطب عظیم سرمایه جهانی و در آستانه احراز نقش مسلط ترین قطب است. لگوموتیو رشد سرطانی و غول آسای سرمایه داری چین در کارخانه و مزرعه و معدن و مدرسه و بیمارستان و دانشگاه و همه جا از روی نعش آش و لاش کارگران و اجساد طعمه انفجار و احتراق توده های کارگر گذشته است. صرفه جوئی شریرانه، بشرستیزانه و جنایتکارانه در هزینه های تولید با هدف سودهای نجومی تر که تنها و تنها معنایش شرائط هولناک تر و نا امن تر کار کارگران، فرسودن دهشتناک تر جسم و جان آنها، خورد و خوراک و پوشاک مرگبارتر و محقرتر آنان، حمام خون بی رحمانه تر اعتراضاتشان و در یک کلام ساقط نمودن کوبنده تر و فاجعه بارتر توده های کارگر از هستی است، یگانه سوخت، انرژی و توان تازش لگوموتیو این رشد عظیم اقتصادی بوده است.

سیمای سوسیالیسم

مرداد ۱۳۹۳

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

Your email address will not be published.