یکشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ ، کارگران و مردم زحمتکش ایران در مرگ همرزم دلیر و وفادار خود شاهرخ زمانی به سوگ نشستند. شاهرخ در تمامی سال ها وهمۀ لحظاتی که در درون زندان های سرمایه داران حاکم، زیر شدیدترین فشارهای جسمی و روحی قرار داشت، عمق مبارزۀ همه جانبۀ کارگران علیه ستم و استثمار را، رو در رو به دشمنان طبقاتی خود نشان داد و مرگش پیامد چنین رزمی بود.
او نیز همچون سایر کارگران آگاه می دانست و تأکید داشت، کارگری که در تعیین وضعیت خود کوچکترین حقی ندارد، از تشکل مستقل خود محروم است، پرداخت دستمزد حداقلی اش شامل مرور زمان است، امنیت شغلی ندارد، به جرم سرپیچی از سیاست های ضد کارگری به شلاق و زندان سپرده می شود، خود و خانواده اش به تباهی محکوم است، راهی جز تغییر این اوضاع نکبت بار ندارد. مبارزه با این شرایط ، «جرم ِ» نابخشودنی شاهرخ زمانی و کارگران و مردم محروم ایران از سوی مراجع قانونی و قضائی وامنیتی حاکم شناخته شده و سزاوار تازیانه و زندان و مرگ است!
اما با اجرای سیاست سرکوب و حذف، این مبارزۀ برحق اکثریت کارگر و زحمتکش برای مطالبات انبوه و روزمره گرفته تا زیر و رو نمودن بساط ضد انسانی حاکم، متوقف نخواهد شد، همان گونه که سیر تاریخ پُر افت و خیز و رو به پیش مبارزات جنبش کارگری – انقلابی تاکنون مؤید این واقعیت است.
کارگران و زحمتکشان ایران یک قدم از مبارزۀ گسترده ای که شاهرخ زمانی به آن اعتقاد راسخ داشت، عقب ننشسته و مبارزه متحد و متشکل خود را علیه سرمایه داران سوداندوز و جنایتکاری که تنها کارکردن تا پای جان ِکارگر مطیع و ناآگاه را می طلبند، تداوم می بخشند. مرگ کارگر زندانی شاهرخ زمانی برگی فراموش نشدنی از پروندۀ خونبار جنبش کارگری ایران است که باید تمامی ابعاد آن افشاء و روشن گردد
زنده باد یاد وراه شاهرخ زمانی
زنده باد اتحاد وهمبستگی کارگران
۲۴ شهریور ۱۳۹۴
کارگران پروژه های پارس جنوبی
فعالان کارگری جنوب
فعالان کارگری ضد سرمایه داری گیلان
جمعی از کارگران پتروشیمی های منطقه ویژه ماهشهر و بندر امام
بخشی از کارگران محور تهران – کرج
فعالان کارگری شوش واندیمشک