شعر و هنر ضد سرمایه داری

پیش رویم  پوز خند ناخنک های گلوله جا به جا بر روی دیواری که تنگم می فشارد در میان یادگار پر تکاپو قلب های گشته خامش پشت سر کفتار پیری منتظر تا…

سروده ای از باور به یاد ستایش قریسی با آن مرگ دلخراش     زندگی تازه تکرار میشد ومرگ استعاره ای در دوردست بود اما واژه ها صدایت را نشنیدند آه دختر…

  با تو می شد درتن کوهستان برفراز صخره ها همره مه و خورشید و فلک سرداد سرود هستی را یا که همره رود و جنگل با ستاره ها داشت زمزمه ها…

سال شصت فصل پاییز سپیده دمانی دهشت انگیز رهایی رگه های نور در لایه های ابرهای روز گوشواره های ماهی در پچ پچ با موج ز هولناکی رازی سر به مُهر در…

در گلشن نوجوانی رفیقی شفیق بردبار و سلیم بودش گلی با ذهنی آسمانی من و محمود خاکی و زمینی من و امیر و تابستانهایی داغ و کارگری… فسانه نیما صدای گرم شاملو…

اولدوز و کلاغها دستان یاران بگشوده آغوش بگرفته در بر خونین کبوتر سرخین زبانی از نجد بابک سرخ جامه ای بشکافته اش سر با مرگش این کُشته ز بند دژخیم رها گشته…

پویایی    پرواز پرستوی اندیشه ، از تنگنای هستی با خویشتن  بیگانه ، در سپهر هستی آگاه یگانه   و  ترنم سبز درختان آغوش ، با  سمفونی دگرگونی   و شکوفایی گل…

بوی ماهی و دریایِ مه گرفته هیاهویِ شنبه بازار انزلی شمیم آلاله های تالاب میرسد از راه دور … آرامش پیش از توفان دریا و سهمگینی امواج در تلاطم و قیقاج هنگامه…

  فراخوان ای  شب زده  را رفیق  و  یاور                                  برخیز   و   بپا شو  ای   برادر کز وحشت ِ شب در انجماد ست                                  خون  در رگ ِ لاله های ِ  پر پر از…

شیر بچه لوشان ایستاده  برنا بلوطی تناور با ریشه های پیچ پیچ در بن خاک بکر با چهره ای سرخیده ز نوازش آفتاب و دستانی ورزیده از کار مشهد سپیده دمان دهه…

فواره ی فقر در شرنگ فوران قصه ی شبهای طولانی ستم ستمکاران اسطوره ی هستی در نقطه ی پایان ساحل آرامش با لبانی برآماسیده از کف دریا دود و مه زده در…

برخیز ای داغ بردگی بر کتف سنگین ترین رسالت تاریخ بر دوش برخیز، بردۀ مزدی ! مرداب سیاه سکوت را در توفش خروش خویش طوفانی کن.   این زندگی نیست گند زار…

مَرامش   سرقت از  نیروی ِ  کار ست                              سلاحش  جوخه ی  اعدام  و دار ست در عصر ِ  جنگ و استثمار و سرکوب                              گلوله    منطق ِ     سرمایه دار ست قلم   از  وصفش  عاجز …

 پذیرش  و تسلیم ،  زیستنی گیاهواره ،  با اندیشه هایی زرد در همۀ فصول و سرگردان درآسمان اِنتزاع . تا زمانی که فریاد برآوری  نه و تمامی فریادی شوی ،               رها…